Elimizde Taze Kır çiçekleri....
Ve Bugün 23 Nisan Neşe doluyor İnsan..
23 NİSAN ULUSAL EGEMENLİK VE ÇOCUK BAYRAMI !!!ATATÜRK'ÜN HEDİYESİ BUGÜN:
Çocukluğumuzdaki bayramları özleriz derdi hep büyüklerimiz Şimdi Bizler özler olduk o Bayramları.
İlk 23 nisanı Kutladığımda İlkokul 1.sınıftaydım, 1986 senesi.O günü fotoğraflara baktıkca daha çok anımsıyorum.Annem Öğretmen olduğundan belkıde hep daha ıyı anladım okul hayatını,haylazlık yapmadım hep sessiz sakin geçirdim.Ama annemın sorgu suallerınden bıkkınlık geldi tabiiki.:)
Tüm okul hayatım boyunca Resim yeteneğim saolsun heryıl yarışmalara katıldım bol derece getirdim.
En sevdiklerimde 23 nisan konulu yarışmalar oldu,bır tanesini yetişteremedim annem boyamama yardım etmişti.:)
Kendimi bildim bileli birşeyler çizmeye ,hayal etmeye,dikmeye,yapıştırmaya,yaratıcılığımı kullanacagım şeyler yapmaya hep meraklı ,ögrenmeye hevesli oldum.Hala da öyleyim :)
Şimdi ki çocuklar öyle bilgisayara hapis ki eminim cok fazla ılgı alanlarında yok beceriler,dans,bale,muzik,folklor,spor.
Varsa bile aile baskısıyla oradan oraya savruluyorlar.
Kımse benı zorlamadı ne guzel hep ben istedim bale yapmayı yaptımda sonra vücut yapım uzamaya başlamış olmam ekip uyelerıne uymadı bacak boyum uzamaktaydı ritmik jimnastiğe geçtim önce üzüldüm sonra baktım daha zevkli.
Sonrası ise gözlerimin bozuk olmasının cıkması nedenıyle bıraz uzak kaldım ,sonra kendılığınden oluşan faaliyetler çıktı karşıma dans,step,folklor.
ailemın ısrarla yolladığı tenis hala hayatımda var ama tenıse başlayıp ılk hızla kılo veren çocuk ozaman bendım sanırım.
:)
Ama Piyano Çalmak isterdim mesela Çocukluk Arkadaşım vardı Apartmanımızda Elçin ,Ona pek özenirdim.Ben sadece okulda o korkunç flütü çalmaktan ileri gidemedim.
Belki o ara piyano eve gırecek kadar alan yoktu ama bır ögretmene gıder ögrenırdım olmazmıydı sanki hem parmaklarımda ince uzundu.Bu bir hayal olarak kaldı,Oyuzden tüm piyano çalanlara hayran olur ,Belki banada bir şeyler Öğretirler diye ,O sonradan kazanılabilecek bir yetenek olduğundan belkide.
Resim ve fotoğraf ilgim nasıl başladı sanırım bebeklik zamanları diye düşünüyorum.
Babamın fotoğraf çekiyor olması hemde bunu hobi ama profesyonel bir hobi gibi yapmış olması belkide çocukluğumdan kalan bir esin kaynağı,o fotoğraflar onun çektikleri portreler çoğunlukla.
Şimdi sadece Dia çekiyor ,portre ,manzara ayırtetmıyor.
23 nisanla ilgili aslında bir sevdiğim şey daha eskisi gibi olmasa da TRT-1 dekı 23 nisan şenlikleri tüm ülkelerden gelen çocuklar ,ülkelerinin danslarını sergilerler o kıyafetler ve danslar müzikler müthiştir.
Hep benı o bılmedığım ulkelere yolculuğa göturmüştür.
Kendi hayal dünyamda gezdim :) çok büyük keyiftir ki şimdi o hayal dünyamda gezdiğim ülkelere daha büyük keyiflerle umutlarla gider oldum.
Bugunde Bir aksilik Olmazssa Lale Bahçelerine Emirgana gideceğim ,Bolca Fotoğraf çekmek istiyorum.
En büyük Ümidim İse Havanın Tertemiz Ve orta sıcaklıkta olması Çünkü 1 haftadır Hastayım tüm işlerim yarım kaldı.Herkese mükemmel sağlıklı Bir Cumartesi 23 nisan İle neşe dolsun herkes Kötülükler barındırmayan ,Tertemiz bir Dünya olsun Bugün Çocuk ve Çocuk kalmak isteyen-istemeyen Herkese!!!
Sevgiler Pinkylola...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder