Her 23 Nisan'da hep içimde bir sevinç vardır,beni yerimde durmaktan alıkoyan ve kıpır kıpır olduğumu hissettiğim.Genelde hava kötü bile olsa içimde 23 nisan Laleleri ve gulleri acar.
Bu yıl ne olduysa içimde bir kasvet var,belkide bir kaç gundur bıraz halsız bır hallerde olmam belkıde son zamanlarını yaşadığım bır yerde olmanın hazni içimde dolaşıyor olduğundan.
İçimdeki neşenın kaynagını bugun bulmam şart gıbı gelıyor,ama akşama 23 nısana yarasır bır yemege gıdıyor olacagım.Çocukluğumda resmettiğim gibi bir 23 nisanım olsun isterdim o tvde görduğum milletlerarası arkadaslarım olsun onlarla oynıyım hayal etmıstım.Bu akşam konuya yarasır olacak sadece yaşımız fazla buyuk ama onlara anlatacagım tabıı kı ,bu özel günü.
Japon ve Koreli arkadaşlarımla güzel bir yemek yiyeceğim.Sonrada aynı haftaiçi tahmınım çarsamba yada persembe gununu organıze edebılmek diğer arkadaslarımlada beraber yıne bır akşam yemeğine çıkmak,çunku onları çok özleyeceğim.
Bu hüzün içimde olduğu sürece neşe dolma şansımda düşük sankı ama hayal kurabılırım.Hatta yakın zamandan eğlenceli görseller ekleyip hepimizin içini açabilirim diye düşünüyorum.
Atatürk'üm Olmadan Asla!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder